gemist
in memoriam F Starik
Kijk, het bos in de ochtend is verzilverd,
treinreizigers voetstappen knerpen
op het perron, in de jas rust
’n onopgeladen smartphone, gewoon
omdat ie versleten en niet is vervangen.
De ochtend is duizenden jaren oud.
Toch kwam de trein op tijd
wie wil er dan werkelijk mee
van harte, wie heeft lust
’n onopgesmukt bestaan te verlaten voor ‘n
enkele reis naar het eindpunt van de dienstregeling?
De volgende ochtend is dood geboren.
