convergentie en de trechter als luidspreker

convergentie en de trechter als luidspreker

Vanavond omstreeks 22 uur via crossmediaforum.web-log.nl uitgekomen bij Medialoco. Ook daar worden mooie dingen bedacht en uitgevoerd. Dat laatste is altijd fijn om te vernemen. Van de archiefkasten vol inventieve idee’n kunnen de laden bijna niet meer dicht.
Bij medialoco wordt in een zeer beknopte tekst een ereplaats ingeruimd voor convergentie. Daar wordt zonder al teveel toelichting met grote stappen een toekomstbeeld geschapen. Ik vermoed dat iedereen die iets over mediaontwikkelingen te melden heeft wel eens iets heeft gezegd over convergentie. Voor mij is het voor het eerst. Misschien omdat ik nooit veel wenste te melden.
Wikipedia zegt hierover: “Op het gebied van Informatie- en Communicatietechnologie wordt met convergentie het fenomeen bedoeld dat verschillende technologie’n en marktpartijen naar elkaar toe groeien. […] In de media wordt duidelijk dat ‘oorspronkelijke’ telecommunicatiebedrijven hun activiteiten verbreiden naar andere media: bijvoorbeeld de overname van Endemol door Telefonica.” Time Warner is nog zo’n voorbeeld, dat overigens aangeeft dat productie van content, een distributienetwerk en software gezamenlijk de consument nogal kunnen bereiken.
Windows media centre is ook een voorbeeld van convergentie, net als de jongste generatie telefoons. Veel toepassingen binnen 1 toestel is het dan, een technisch aspect van de zaak. Er zijn veel mogelijkheden en het is wel zo handig om die overzichtelijk bijeen te stoppen. Ontstaat daardoor ook een nieuw product dat iets kan op het gebied van communicatie of informatie of archivatie of navigatie?
Wil John de Mol met Talpa een voorbeeld van convergentie zijn?

Medialoco heeft het vervolgens over de macht van de gebruiker en co-creatie. Hoeveel macht heeft de gebruiker en wenst de gebruiker die macht te gebruiken? Wat is de motivatie om dat te doen? Voor mensen die werkzaam zijn in de media is dat geen vraag, maar wellicht een gewenste levensinstelling.
De juf van de basisschool of de projectleider die in mijn achtertuin de bodemsanering realiseert, hebben daar waarschijnlijk veel minder zicht op. Hebben zij behoefte aan zulke invloed? Vast wel. Zijn zij zich bewust van hun macht en zullen ze dat in de toekomst steeds meer zijn? We mogen het hopen. Ik twijfel eraan.
Vooralsnog zie ik niet veel meer macht dan dat ze zelf mogen klikken in een online test waarmee hun gegevens verzameld worden ten behoeve van een database. Of ze mogen zelf kiezen wie gaat winnen en dat kan natuurlijk niet helemaal gratis zijn, al die heerlijk entertainende macht.
De invloed die gebruikers kunnen uitoefen op de content van hun favoriete titel wordt vanuit de producent vooralsnog gezien als een must. Het is populair en dus kun je niet achterbijven. Of sterker nog, het levert je de nodige traffic op die noodzakelijk is om adverteerders te kunnen blijven bedienen. Waarbij stiekem gedacht wordt dat het ook lekker scheelt in de hoeveelheid FTE op de redactie.

Ik ben hier helemaal niet op tegen, zolang het maar niet wordt voorgeschoteld als een eureka of walhalla voor de consument. Zolang we er maar wel met z’n allen flink veel plezier aan kunnen beleven. Zodat we willens en wetens de acteur in ons zelfverkozen komediespel kunnen blijven. En wat dat laatste betreft, dat moge duidelijk zijn, keer ik graag de trechter van de convergentie even om teneinde die als luidspreker te gebruiken.

18 Replies to “convergentie en de trechter als luidspreker”

  1. Dank voor je reactie op de IDP blog. Ja, het spel met woorden is nog niet voorbij. OOk het woord convergentie is zoiets vreemds. Als je het letterlijk neemt dan betekent het ‘in één punt samenkomen’. Dat kan op zichzelf met media niet. De verschillende kanalen kunnen hooguit vanuit één punt verschillende richtingen uitgaan (kanalen). Dan spreekt men vai divergentie…..

    Ja, het congres zal ook niet het antwoord geven op de betekenis van woorden. Ik zie crossmedia eerder als een ‘beweging’ van deze tijd, waarin naast technologische ontwikkelingen vooral de veranderingen van de maatschappij centraal staan, dus ons gedrag ten opzichte van media….

    Maar leuk dat je reageerde, stay tuned. Ik zal een linkje plaatsen op onze blog…..

  2. Dank voor je reactie op de IDP blog. Ja, het spel met woorden is nog niet voorbij. OOk het woord convergentie is zoiets vreemds. Als je het letterlijk neemt dan betekent het ‘in één punt samenkomen’. Dat kan op zichzelf met media niet. De verschillende kanalen kunnen hooguit vanuit één punt verschillende richtingen uitgaan (kanalen). Dan spreekt men vai divergentie…..

    Ja, het congres zal ook niet het antwoord geven op de betekenis van woorden. Ik zie crossmedia eerder als een ‘beweging’ van deze tijd, waarin naast technologische ontwikkelingen vooral de veranderingen van de maatschappij centraal staan, dus ons gedrag ten opzichte van media….

    Maar leuk dat je reageerde, stay tuned. Ik zal een linkje plaatsen op onze blog…..

  3. Dag Theo wat grappig dat je via crossmedia weblog bij Medialoco belandt. De eigenaar van Medialoco is naast vakgenoot ook een vriend. Welkom in het kleine wereldje!

  4. Dag Theo wat grappig dat je via crossmedia weblog bij Medialoco belandt. De eigenaar van Medialoco is naast vakgenoot ook een vriend. Welkom in het kleine wereldje!

  5. Dank je Peter en dank je Indira voor je reactie. Ik ben het met je eens, Peter, wat betreft het spreken van convergentie waar er eigenlijk divergentie optreedt. Die onduidelijke terminologie is op zichzelf niet zo bezwaarlijk, zolang de nodige mensen maar vol blijven houden dat het nuttig is om de belangen van productie/creatie, techniek, marketing/pr/communicatie en consument voorlopig te verstrengelen. De vraag die we ons kunnen stellen is wat we willen bereiken met de ontwikkeling van crossmedia en of de belangen van de gebruiker daarin daadwerkelijk opgenomen zijn.
    Naar mijn mening is er enerzijds hevige concurrentie, bijvoorbeeld aan de productie/creatie kant in de vorm van reclamebureaus (zoals Tequilla), crossmediaontwikkelaars (zoals Advance of LostBoys), tv-producenten (zoals IdtV, Palazzina) en anderzijds de wil en wens om samen te werken en ervaringen te delen door mensen als jij en Indira. Ik denk dat deze krachten allebei nodig zijn. De laatste jaren heb ik me echter teveel aan de kant van de concurrentie bevonden. Daar ben je al gauw zo gefocust op de eigen productie dat het lastig wordt om tijd vrij te maken voor het volgen van de grote lijn. Daarom ben ik enthousiast over de congressen, conferenties, clubs, fora en blogs die georganiseerd worden.
    Vanuit mijn ervaring bij Sanoma (waar crossmedia en interactiviteit doorgaans multimedia genoemd worden) en voorheen bij tv-producenten als René Stokvis (“moet ik nu ergens op klikken”) en Ivo Niehe (“ik heb niet zoveel met internet”), geheel of zijdelings gelieerd aan Endemol, kan ik concluderen dat er aan de kant van creatie/productie vooral concurrentie is en (daardoor) een trage ontwikkeling. Wat tegenstrijdig is aan de veronderstelde principes van marktwerking.
    Vandaar dat mij er nu zoveel aan gelegen is om, en dan maar op persoonlijke titel, aan te haken bij de ontwikkelingen en mijn steentje bij te dragen.
    Hou me svp op de hoogte.

  6. Dank je Peter en dank je Indira voor je reactie. Ik ben het met je eens, Peter, wat betreft het spreken van convergentie waar er eigenlijk divergentie optreedt. Die onduidelijke terminologie is op zichzelf niet zo bezwaarlijk, zolang de nodige mensen maar vol blijven houden dat het nuttig is om de belangen van productie/creatie, techniek, marketing/pr/communicatie en consument voorlopig te verstrengelen. De vraag die we ons kunnen stellen is wat we willen bereiken met de ontwikkeling van crossmedia en of de belangen van de gebruiker daarin daadwerkelijk opgenomen zijn.
    Naar mijn mening is er enerzijds hevige concurrentie, bijvoorbeeld aan de productie/creatie kant in de vorm van reclamebureaus (zoals Tequilla), crossmediaontwikkelaars (zoals Advance of LostBoys), tv-producenten (zoals IdtV, Palazzina) en anderzijds de wil en wens om samen te werken en ervaringen te delen door mensen als jij en Indira. Ik denk dat deze krachten allebei nodig zijn. De laatste jaren heb ik me echter teveel aan de kant van de concurrentie bevonden. Daar ben je al gauw zo gefocust op de eigen productie dat het lastig wordt om tijd vrij te maken voor het volgen van de grote lijn. Daarom ben ik enthousiast over de congressen, conferenties, clubs, fora en blogs die georganiseerd worden.
    Vanuit mijn ervaring bij Sanoma (waar crossmedia en interactiviteit doorgaans multimedia genoemd worden) en voorheen bij tv-producenten als René Stokvis (“moet ik nu ergens op klikken”) en Ivo Niehe (“ik heb niet zoveel met internet”), geheel of zijdelings gelieerd aan Endemol, kan ik concluderen dat er aan de kant van creatie/productie vooral concurrentie is en (daardoor) een trage ontwikkeling. Wat tegenstrijdig is aan de veronderstelde principes van marktwerking.
    Vandaar dat mij er nu zoveel aan gelegen is om, en dan maar op persoonlijke titel, aan te haken bij de ontwikkelingen en mijn steentje bij te dragen.
    Hou me svp op de hoogte.

  7. Als eigenaar van Medialoco; mijn toelichting/reactie op jullie discussie:

    Convergentie zie ik inderdaad meer als technologische ontwikkeling, die het mogelijk maakt om (onder andere) content over meerdere media te verspreiden. Voorheen kon je bijvoorbeeld alleen met een telefoon bellen, nu komt die belfunctionaliteit bij wijze van spreke pas op de zesde plaats na SMS’en, mp3’tjes afspelen, foto’s maken en video’tjes afspelen.

    Omdat kijkers hun aandacht steeds meer over verschillende media verspreiden zul je als contentmaker na moeten denken over hoe je ze kunt bereiken en welk medium zich het beste leent voor welk deel van de boodschap.

    Ja, uiteindelijk is de distributie van content over meerdere media een divergent proces. Maar als je er niet vanuit gaat dat technologieën convergent zijn, dan kun je nooit een boodschap creëren (vanuit 1 punt) die je divergent verspreid.

    De ‘macht’ van de ‘kijker’ of empowerment is een reactie op deze ontwikkelingen. Ik bepaal als consument welk medium ik gebruik en waar ik mijn aandacht op richt. Dat maakt mij alleen al machtig: probeer mij maar eens te bereiken met een commerciële boodschap. Invloed hebben op de wie Idols gaat winnen is slechts een vorm van een stuk empowerment.

    Veel belangrijker zijn de tools die mij als consument ter beschikking staan om organisaties te beïnvloeden. Kijk naar de invloed van weblogs. Door de blogosphere kwam bijvoorbeeld aan het licht dat de sloten van het merk Kryptonite niet deugden, waardoor het bedrijf gedwongen werd al die sloten terug te nemen en te vervangen: een kostenpost van miljoenen. Dat is wat ik bedoel met de macht van de consument.

    Inmiddels heeft meer dan 30% van jongeren tussen de 14 en 21 een eigen weblog en genereren zij eigen content. Zij (en jongere generaties) groeien op en gaan op een totaal andere manier om met media. Dat maakt ze steeds machtiger. Over niet al te lange tijd maakt deze doelgroep onderdeel uit van de voor adverteerders interessante groep van 20-49. Je kunt niet langer meer stellen dat media (of ieder ander product) gecreëerd worden door producenten en consumenten alleen consumeren. Die tijd is voorbij en concepten die van dat standpunt uitgaan, zullen naar mijn mening niet langer succesvol zijn/worden.

  8. Als eigenaar van Medialoco; mijn toelichting/reactie op jullie discussie:

    Convergentie zie ik inderdaad meer als technologische ontwikkeling, die het mogelijk maakt om (onder andere) content over meerdere media te verspreiden. Voorheen kon je bijvoorbeeld alleen met een telefoon bellen, nu komt die belfunctionaliteit bij wijze van spreke pas op de zesde plaats na SMS’en, mp3’tjes afspelen, foto’s maken en video’tjes afspelen.

    Omdat kijkers hun aandacht steeds meer over verschillende media verspreiden zul je als contentmaker na moeten denken over hoe je ze kunt bereiken en welk medium zich het beste leent voor welk deel van de boodschap.

    Ja, uiteindelijk is de distributie van content over meerdere media een divergent proces. Maar als je er niet vanuit gaat dat technologieën convergent zijn, dan kun je nooit een boodschap creëren (vanuit 1 punt) die je divergent verspreid.

    De ‘macht’ van de ‘kijker’ of empowerment is een reactie op deze ontwikkelingen. Ik bepaal als consument welk medium ik gebruik en waar ik mijn aandacht op richt. Dat maakt mij alleen al machtig: probeer mij maar eens te bereiken met een commerciële boodschap. Invloed hebben op de wie Idols gaat winnen is slechts een vorm van een stuk empowerment.

    Veel belangrijker zijn de tools die mij als consument ter beschikking staan om organisaties te beïnvloeden. Kijk naar de invloed van weblogs. Door de blogosphere kwam bijvoorbeeld aan het licht dat de sloten van het merk Kryptonite niet deugden, waardoor het bedrijf gedwongen werd al die sloten terug te nemen en te vervangen: een kostenpost van miljoenen. Dat is wat ik bedoel met de macht van de consument.

    Inmiddels heeft meer dan 30% van jongeren tussen de 14 en 21 een eigen weblog en genereren zij eigen content. Zij (en jongere generaties) groeien op en gaan op een totaal andere manier om met media. Dat maakt ze steeds machtiger. Over niet al te lange tijd maakt deze doelgroep onderdeel uit van de voor adverteerders interessante groep van 20-49. Je kunt niet langer meer stellen dat media (of ieder ander product) gecreëerd worden door producenten en consumenten alleen consumeren. Die tijd is voorbij en concepten die van dat standpunt uitgaan, zullen naar mijn mening niet langer succesvol zijn/worden.

  9. Ik denk zelfs dat traditionele journalistiek op den duur zal verdwijnen. Iedereen ter wereld maakt haar of zijn eigen nieuws. Het totaal vormt de ultieme objectieve nieuwsbron, voorzien van tekst, beeld, geluid en video….

    Wat zou het nieuws omtrent de aanslag op de TwinTowers er anders hebben uitgezien als alle slachtoffers destijds een gsm zouden hebben gehad met film/fotocamera?

    Convergentie in technologie en divergentie in verspreiding……

  10. Ik denk zelfs dat traditionele journalistiek op den duur zal verdwijnen. Iedereen ter wereld maakt haar of zijn eigen nieuws. Het totaal vormt de ultieme objectieve nieuwsbron, voorzien van tekst, beeld, geluid en video….

    Wat zou het nieuws omtrent de aanslag op de TwinTowers er anders hebben uitgezien als alle slachtoffers destijds een gsm zouden hebben gehad met film/fotocamera?

    Convergentie in technologie en divergentie in verspreiding……

  11. Gisteren even (heel even) bij newsvine geweest en gaf mij een gevoel van opluchting: nu komen we in de goede richting! Wat mij betreft wordt hiermee een combinatie van (tenminste) twee dingen gemaakt. De eerste is het plezier dat ik vroeger had met het maken van een eigen (onzin)krant met de stokoude typemachine van mijn vader. Ik tekende ook het weerbericht na en gaf daar een persoonlijke noot aan mee. Je eigen nieuws volgens een algemeen geaccepteerd stramien, je eigen verhaal wereldkundig maken.
    Het tweede ding is dat ik ervan houd om nieuwe mensen en nieuwe meningen te ontmoeten, ideeen vernemen en te delen en zo te ervaren dat ideeen daardoor evolueren.
    Misschien is er nog een derde: ik ben gek op gadgets ( al gun ik ze mezelf zelden).
    De combinatie van die drie is newsvine.

    De macht van de gebruiker neemt hiermee toe. Ik ben het met Jörgen eens (dank je wel Jörgen voor je uitgebreide reactie!), de gebruiker heeft wel degelijk macht. Of liever gezegd: de gebruiker kan invloed uitoefenen op zowel de content als de verzender van die content (organisaties, overheden, content producenten). Ook heeft de gebruiker de controle over het al dan niet consumeren (aanschaffen of zich laten entertainen). Kryptonite is een goed voorbeeld. Daar is echter nog een andere vraag aan de orde: hoe kan een bedrijf adequaat reageren op die enorme buzz, op de snelheid waarmee de consument kan reageren? Hier vindt een confrontatie plaats tussen de digitale en fysieke wereld. Op Brickmeetsbyte staat daarover een interessant artikel.
    En Jörgen heeft gelijk dat mediaplannen, en dus ook crossmedia-plannen, hier rekening mee moeten houden.
    Wat mij deed aarzelen over de macht van de consument is toch wel de lauwe interactie die nog door sommige creatieven in “multimedia-concepten” gestopt wordt. Dat is mijn persoonlijke teleurstelling van de afgelopen jaren. Wat er intussen bij de betere bureaus/producenten gebeurt en wat er vooral ook bij de opleidingen bedacht wordt, stemt weer erg hoopvol.

    Over convergentie en divergentie: ik denk ook dat er verschillende trajecten zijn die ieder op eigen merites beoordeeld moeten worden. Bij techniek is er zowel convergentie (meer media toepassingen in één apparaat) als divergentie (meer mogelijkheden en diverse apparatuur om content te verspreiden, of te vergaren).
    Bij het creëren van content is er eerst (in de creatie fase) sprake van divergentie (hoe kunnen we de boodschap vertalen, welke doelgroepen zijn er, welke belangen, welke media) en vervolgens convergentie (we smeden de mogelijkheden aaneen tot één geschikt concept). Om vervolgens over te gaan tot divergentie (het verspreiden van de boodschap over diverse kanalen.
    Maar, ik of iemand anders zou het zomaar omgekeerd kunnen beschrijven. Het hangt samen met de gekozen invalshoek. Misschien moeten we wat creatiever zijn in ons woordgebruik en voor de verschillende processen verschillende benamingen gebruiken?

  12. Ja, leuk, die mogelijke omkering van de betekenis van termen is treffend….. Juist daarom zou het zo aardig zijn om al die verschillende invalshoeken in één congres gelijktijdig te kunnen waarnemen. Dan kan een ieder zichzelf herpositioneren en de ‘eigen’ betekenis kiezen…. En dan vervolgens daarmee aan het werk gaan, met iemand die met de complementaire betekenis het plaatje compleet maakt…..

    Lastig hoor….. als ik het zo teruglees….. Maar het was even een braindump…

  13. Mbt de Kryptonite-case: er zal altijd een confrontatie blijven bestaan tussen de digitale en fysieke wereld. Je kan je sloten niet sneller vervangen dan er geblogged wordt 😉 De fout die Kryptonite maakte, was dat ze niet reageerden. Ze deden net alsof het probleem niet bestond. Met andere woorden: zij gingen de conversatie met de doelgroep niet aan. En dat is waar het in de marketing tegenwoordig toch echt om gaat (zie: Cluetrain Manifesto).

    Ik vraag me af in hoeverre het zinnig is om te discussiëren over het juiste gebruik van de terminologie convergentie vs divergentie. Het zijn immers termen die consumenten/kijkers/lezers/etc. al helemaal niet gebruiken of kennen. We zijn inmiddels lang voorbij de technologische fase en aangekomen in de applicatiefase. Of: hoe gebruik je het? Hoe pas je technologie toe? Wat heb ik er aan als consument? Dat een weblog een weblog heet is onbegrijpelijk voor mijn moeder. Maar als ik haar vertel dat het een dagboek is, vind ze het ineens geweldig. De komende jaren is creativiteit dus belangrijk om technologie te vertalen in waardevolle concepten voor de consument. The future is not empowered by technology but by creativity…

  14. Goede punten Jorgen, dank je wel! De reden, denk ik, dat Kryptonite niet sneller reageerde, is (als je de uitspraken in dat artikel op Brickmeetsbyte mag geloven en ik ben bereid dat te doen omdat ik me de dilemma’s kan voorstellen) dat ze wel wilden reageren, maar pas nadat ze zouden kunnen vertellen wat ze er daadwerkelijk aan gingen doen. Stel je de logistieke omvang van de crisis voor zoals Donna Tocci de PR chef van Kryptonite dat beschrijft.
    Niettemin zou 1 goede snelle reactie, die bijvoorbeeld aankondigt dat ze het probleem onderkennen en “blij” zijn met de juiste kritiek en wat ongeveer de vervolgstappen zullen zijn, al iets hebben kunnen betekenen. Dan neem je de consument serieus en ik denk dat dat is waar jij op doelt: wees direct en transparant naar de gebruiker van jouw producten, sterker nog, betrek de gebruiker in jouw productie en PR/marketing.
    Ik denk dat we mogen concluderen dat sommige bedrijven de weg in de (nieuwe) nieuwskanalen al hebben gevonden ( bijvoorbeeld ook General Motors), maar dat anderen zich gesteld zien voor een enorme metropool die ze niet kennen en waarvan ze geen plattegrond hebben.

    Ik wilde via de discussie over divergentie en convergentie gaandeweg toewerken naar de conclusie die ik met je deel: het gaat om wat we met de ontstane mogelijkheden doen, welke concepten we daarvoor bedenken. En wat de gebruiker daarmee kan.
    Volgens mij is het toch steeds de creativiteit en de wil van de consument om te communiceren, wat de technologie aandrijft. Waarna de volgende fase in de creativiteit aanbreekt met verdiepende concepten. En al die mogelijkheden en kruisbestuiving hebben uiteindelijk 1 essentie: context.
    In een log over triple play heb ik geprobeerd daarover iets zinnigs te zeggen. Ik zie graag je kritiek en suggesties tegemoet. 😉

Laat een antwoord achter aan Indira Reynaert Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.