duurzaam, duurzaam, duurzaam…
Hoe vaker ik het woord gebruik, hoe moeilijker ik het overtuigend kan zeggen. Vijf jaar geleden was het eigenlijk al versleten. Ik noemde het toen zuurzaam, omdat het zo weinig handelingsperspectief bood. Het werd (wordt?) geassocieerd met bezuinigen, met tegenvallers, alternatieven die minder zijn dan het origineel, het einde van de wereld…
Dat schiet natuurlijk niet op. Een andere keer zei ik gekscherend dat het zo genoemd wordt omdat het duur is, ellenlang duurt en omdat we het samen moeten doen. Ook niet leuk.
Er is een andere groep mensen die niet van bezuinigen wil weten. Welbewust hebben ze het over ‘abundance’, er is een overvloed en dat is goed. Er is volop zon, de natuur maakt alles in een enorm surplus en daar moeten we ons op baseren. Dat klinkt leuk, maar bijtijds het licht uitdoen, een zuinige auto rijden of goed nadenken voordat je iets aanschaft, helpen nog steeds. Wat te doen?
Een andere term verzinnen? Wat dacht je van ‘blijfbaar’, combinatie van blijvend en houdbaar? Nee he, ook niet.
Toch is duurzaam wel leuk omdat er nog steeds nieuwe initiatieven bijkomen. En je moet maar denken: hoe meer mensen er een graantje van mee willen pikken en hoe meer de gedachte wordt opgerekt, hoe breder het bewustzijn en hoe groter het draagvlak.
Een voorbeeld van zo’n initiatief is ‘Duurzaam Nieuws’, een YouTube kanaal van duurzaambedrijfsleven.nl. Deze organisatie zegt elke week de highlights te brengen op het gebied van duurzaamheid. Dus gaat het over ‘duurzame investeringen op recordhoogte’, ‘innovatieve en prijswinnende vleesvervanger’, en… ‘een waarschuwing over afval.’ Op het eerste gezicht niets nieuws, behalve dat het op YouTube te zien is. Of toch, niet eens wekelijks maar bijna dagelijks nieuws op hun weblog. Dus las ik even het ‘over ons’: “DuurzaamBedrijfsleven.nl is een zelfstandig en onafhankelijk onderdeel van Club van 30 BV. Tot juni 2012 verschenen onze artikelen op Clubvan30.nl. De overgang naar DuurzaamBedrijfsleven.nl is ingegeven door het grote aantal bezoekers en de wens tot het borgen van de journalistieke onafhankelijkheid.”
Er zijn veel van zulke goede initiatieven, maar wellicht nog te weinig. Intussen wordt op de G20 top gezegd dat er geïnvesteerd moet worden in groei. Klopt dat? Is dat die overvloed waar we telkens weer naar verlangen? Of is dat simpelweg het oude economische principe van groei, dat zo hardnekkig is dat we maar heel moeizaam echte sociale innovatie op gang kunnen brengen?