Weblog in nieuw jasje

Weblog in nieuw jasje

Opeens, na eerdere aankondigingen toch vrij abrupt, ben ik verhuisd met dit weblog. Een nieuwe beheer-omgeving waar ik heg noch steg ken en blijf verdwalen. Dat kan wennen.
Ik heb echter ook minder privileges. Natuurlijk, er zitten allemaal features bij die er voorheen niet waren. Daar zat ik ook niet heel dringend op te wachten.

Kort gezegd: blij ben ik er niet mee.
Met name de archief functie en de lay-out heb ik nog niet in de vingers. Er zijn plotseling ook logs vanuit het archief weer actueel gezet. Dat gaat me tijd kosten die ik niet over heb.

Ik vraag me af hoeveel mensen er bij web-log zullen afhaken en ik vraag me ook af of ze daar bij web-log rouwig om zullen zijn. Tot nu toe was alles gratis, dus goed om veel aanwas te krijgen, volume te bouwen dus. Ze willen inmiddels waarschijnlijk liever iets verdienen met minder webloggers dan niets met heel veel webloggers. Bovendien stimuleren ze de aanmaak van profielen en het delen van persoonlijke gegevens. Daar kunnen ze zelf alleen maar garen bij spinnen, bijvoorbeeld met database mining. En geef ze ongelijk. Toch is de charmante eenvoud van het eerste begin er nu wel af.

Ik geef niet op. Maar de kans is groot dat ik binnenkort mijn eigen weblog bouw, in navolging van Daphne Dijkerman (tja, hoe maak ik nu een link naar SomethingNew? mijn browser toont de wysiwyg icoontjes niet) in wordpress en onderbreng bij mijn website (http://veroorzaak.4tc.nl).

Nog even iets anders: als je nu een manier van voortstuwing zou moeten bedenken, dus je stopt ergens energie in en dan kun je je voortbewegen, autonoom mobiel, en de input moest veilig, schoon en onuitputtelijk zijn, waarbij de output ook veilig, volstrekt schoon en herbruikbaar, wat zou je dan bedenken als je wel de technische kennis van nu, maar niet de fossiele erfenis had? Of moet je nadenken over de noodzaak van mobiliteit?
Gisteravond, tijdens het elfde verjaardagsfeest van mijn zoon, opperde iemand dat we het nog gaan meemaken dat we elkaar in een virtuele wereld gaan ontmoeten, in virtueel levende lijve en dat dat gewoon is. Geeft dat te denken over duurzame energie?